کد مطلب:313564 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:181
تنها کسی که می تواند دخترم را شفا دهد شما هستید
مداح اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام در قم، جناب آقای حاج حسن كوچك زاده ی قناد نقل می كند:
تقریبا 20 سال قبل برای زیارت عتبات عالیات به كربلا مشرف شدم. پس از زیارت امام حسین علیه السلام برای زیارت حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام رفتم. وقتی كه از درب قبله وارد حرم مطهر حضرت شدم، دیدم كنار ضریح مطهر جمعیت زیادی ایستاده اند. رفتم به طرف ضریح مطهر ببینم چه خبر است؟
وقتی به ضریح مطهر نزدیك شدم، دیدم تمام مردم به نقطه ای توجه دارند كه خانمی زائر همراه دختر 14 یا 15 ساله ی خویش ایستاده و به نحوی با حضرت ابوالفضل علیه السلام گفتگو می كند كه توجه تمام زائرین را به خود جلب كرده است و مردم از زیارت بازمانده اند و این منظره را تماشا می كنند. بنده از یك زن كربلایی پرسیدم این زن به زبان عربی به آقا چه عرضه می دارد؟
در جواب گفتند كه می گوید: آقاجان، من بیمارستان ها رفته ام، بلد بودم باز بروم، تنها كسی كه می تواند این دختر مرا شفا بدهد شما هستید؛ لذا من از این حرم بابركت شما بیرون نمی روم. دخترم را شفا بدهید وگرنه وی را همین جا می گذارم و می روم.
به زن كربلایی گفتم: به آن مادر بگو دخترش را به زمین بنشاند، او كه سر پا نمی تواند بایستد. او گفت: «الساعة یفكه». گفتم: یعنی چه؟ گفت: الآن خود آقا،
[ صفحه 385]
بازش می كند! ناگفته نماند كه برادرش هم در گوشه ای با حضرت قمر بنی هاشم علیه السلام گفتگو می كرد، ولی ما متوجه وی نبودیم. باری، طولی نكشید كه یكدفعه از جا بلند شد و به مادرش گفت: «یمه طوفی اختی». یعنی، مادر خواهرم را طواف بده، ناگهان توجهم به دختر جلب شد و دیدم وی كه قبلا آن همه ارتعاش و ناراحتی در دهن داشت، حال از آن حال ارتعاش بیرون آمده است و برادرش زیر بغلهایش را گرفته هی او را طواف می دهد و خطاب به حضرت ابوالفضل علیه السلام می گوید: یا أبافاضل أشكرك ممنونین مرحبا بكم یا أبافاضل!
سپس آن جوان به بازار رفته و چند كیلو نقل گرفت و آمد به ضریح مطهر پاشید و در حالی كه مردم هلهله می كردند و او و مادرش زیر بغل خواهر را گرفته بودند و مدام تشكر می كردند از حرم مطهر خارج شدند. این كرامت باعظمت را، كه دختری مریض را به ضریح مطهر بسته بودند و او شفا گرفت، من به چشم خود دیدم. شب 11 شعبان المعظم 1414 ه ق.
تقریبا 20 سال قبل برای زیارت عتبات عالیات به كربلا مشرف شدم. پس از زیارت امام حسین علیه السلام برای زیارت حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام رفتم. وقتی كه از درب قبله وارد حرم مطهر حضرت شدم، دیدم كنار ضریح مطهر جمعیت زیادی ایستاده اند. رفتم به طرف ضریح مطهر ببینم چه خبر است؟
وقتی به ضریح مطهر نزدیك شدم، دیدم تمام مردم به نقطه ای توجه دارند كه خانمی زائر همراه دختر 14 یا 15 ساله ی خویش ایستاده و به نحوی با حضرت ابوالفضل علیه السلام گفتگو می كند كه توجه تمام زائرین را به خود جلب كرده است و مردم از زیارت بازمانده اند و این منظره را تماشا می كنند. بنده از یك زن كربلایی پرسیدم این زن به زبان عربی به آقا چه عرضه می دارد؟
در جواب گفتند كه می گوید: آقاجان، من بیمارستان ها رفته ام، بلد بودم باز بروم، تنها كسی كه می تواند این دختر مرا شفا بدهد شما هستید؛ لذا من از این حرم بابركت شما بیرون نمی روم. دخترم را شفا بدهید وگرنه وی را همین جا می گذارم و می روم.
به زن كربلایی گفتم: به آن مادر بگو دخترش را به زمین بنشاند، او كه سر پا نمی تواند بایستد. او گفت: «الساعة یفكه». گفتم: یعنی چه؟ گفت: الآن خود آقا،
[ صفحه 385]
بازش می كند! ناگفته نماند كه برادرش هم در گوشه ای با حضرت قمر بنی هاشم علیه السلام گفتگو می كرد، ولی ما متوجه وی نبودیم. باری، طولی نكشید كه یكدفعه از جا بلند شد و به مادرش گفت: «یمه طوفی اختی». یعنی، مادر خواهرم را طواف بده، ناگهان توجهم به دختر جلب شد و دیدم وی كه قبلا آن همه ارتعاش و ناراحتی در دهن داشت، حال از آن حال ارتعاش بیرون آمده است و برادرش زیر بغلهایش را گرفته هی او را طواف می دهد و خطاب به حضرت ابوالفضل علیه السلام می گوید: یا أبافاضل أشكرك ممنونین مرحبا بكم یا أبافاضل!
سپس آن جوان به بازار رفته و چند كیلو نقل گرفت و آمد به ضریح مطهر پاشید و در حالی كه مردم هلهله می كردند و او و مادرش زیر بغل خواهر را گرفته بودند و مدام تشكر می كردند از حرم مطهر خارج شدند. این كرامت باعظمت را، كه دختری مریض را به ضریح مطهر بسته بودند و او شفا گرفت، من به چشم خود دیدم. شب 11 شعبان المعظم 1414 ه ق.